Ελλάδα - Συμβούλιο της Επικρατείας, 17 Ιουλίου 2006, Αριθμός Απόφασης 700/2006

Country of Decision:
Country of Applicant:
Date of Decision:
17-06-2006
Citation:
Αριθμός Απόφασης 700/2006
Court Name:
Συμβούλιο της Επικρατείας, Επιτροπή Αναστολών
National / Other Legislative Provisions:
Greece - Αρθρο 52 Προεδρικό Διάταγμα 18/1989 (Art 52 of Presidential Decree 18/1989)
Greece - Act 2712/1999
Greece - Presidential Decree No. 61/1999
Greece - Αναγκαστικός Νόμος 389/1968 (Φύλλο Εφημερίδας Κυβερνήσεως 125 Τεύχος Α) (Emergency Act)
Greece - Άρθρα 24 του ν. 1975/1991 (Art 24 of Act 1975/1991)
Greece - Act 1975/1991 - Article 25
Greece - Άρθρα 1 του νόμου 2452/1996 (Art 1 of Act 2452/1996)
Greece - Άρθρα 2 του νόμου 2452/1996 (Art 2 of Act 2452/1996)
Greece - Άρθρο 72 περ. α’ του ν. 2910/2001 (Art 72(a) of Act 2910/2001)
Greece - Σύμβαση της Γενεύης 1951 Νομοθετικό Διάταγμα 3989/1959 (Geneva Convention 1951 Legislative Decree)
Greece - Act 2646/1998
Greece - Presidential Decree No. 266/1999
Greece - Presidential Decree No. 366/2002
Greece - Constitution - Art. 42
Greece - Constitution - Art. 35
Greece - Presidential Decree No. 189/1998
Printer-friendly versionPrinter-friendly versionPDF versionPDF version
Headnote: 

Οι διατάξεις περί ιδρύσεως και λειτουργίας των Κέντρων Προσφύγων δεν μπορούν να αποτελέσουν έρεισμα για την έκδοση πράξεως, με την οποία επιβάλλεται σε αλλοδαπούς, εκ μόνου του λόγου ότι οι αιτήσεις ασύλου τους αξιολογούνται από τις αστυνομικές αρχές που τις παρέλαβαν ως προδήλως αβάσιμες, η υποχρέωση να μεταβούν και να παραμείνουν, επί ποινή διακοπής της διαδικασίας εξετάσεως του αιτήματός τους, στα ανωτέρω Κέντρα. Τα Κέντρα Προσφύγων δεν έχουν ιδρυθεί ως κέντρα στα οποία είναι υποχρεωμένοι, επί ποινής διακοπής της διαδικασίας εξετάσεως του αιτήματός τους να παραμένουν αλλοδαποί, που επιθυμούν& έχουν τη δυνατότητα να διαμείνουν αλλού μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας, όταν, μάλιστα η Διοίκηση δεν επικαλείται ότι το μέτρο αυτό επιβάλλεται από ειδικό και πλήρως αιτιολογημένο λόγο δημοσίου συμφέροντος.

Facts: 

Ο αιτών, υπήκοος Αρμενίας, εισήλθε λάθρα στην Ελλάδα την 14.10.2005 και υπέβαλε την 31.10.2005, στην Υποδιεύθυνση Αλλοδαπών της Διευθύνσεως Ασφαλείας Θεσσαλονίκης, αίτηση αναγνωρίσεως του ως πρόσφυγα υπό την έννοια της διεθνούς Συμβάσεως της Γενεύης. Αυθημερόν εκδόθηκε η 330705/1-α’/31.10.2005 πράξη, με την οποία α)καθορίστικε ως τόπος διαμονής του αιτούντος το Κέντρο Υποδοχής και Φιλοξενίας Αιτούντων Άσυλο, το οποίο βρίσκεται στον Κοκκινοπηλό Ελάσσονος Λαρίσης, β)διατάχθηκε ο αιτών να μεταβεί εντός πενθημέρου, στο ως άνω Κέντρο και να παραμείνει εκεί καθ’όλη τη διάρκεια της διαδικασία εξετάσεως του αιτήματός του από την Αστυνομική Διεύθυνση Λαρίσης και γ) ορίσθηκε ότι «σε περίπτωση αυθαίρετης απομάκρυνσής του από το Κέντρο, θα διακοπεί η διαδικασία εξέτασης του αιτήματός του σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 2 παράγραφος 8 του Προεδρικού Διατάγματος 61/1999». Με την κρινόμενη αίτηση, ορθώς ερμηνευόμενη, ζητήθηκε η αναστολή εκτέλεσης της ως άνω πράξης του Διευθυντή του Τμήματος Αλλοδαπών Θεσσαλονίκης, κατά το μέρος που επιβάλλει στον αιτούντα την υποχρέωση, επί ποινής διακοπής της διαδικασίας εξετάσεως του αιτήματός του, να μεταβεί και να παραμένει, μέχρι πέρατος της διαδικασίας αυτής στο προαναφερθέν Κέντρο. Κατά της προσβαλλόμενης πράξης ασκήθηκε από τον αιτούντα αίτηση ακυρώσεως, για την οποία δικάσιμος ορίστηκε η 06.02.2007. Επιπλέον, με την από 12.04.2006 προσωρινή διαταγή του Προέδρου του Δ’ Τμήματος ανεστάλη η εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξεως μέχρι την έκδοση απόφασης της Επιτροπής Αναστολών επί της κρινόμενης αίτησης.

Decision & Reasoning: 

Το Σ.τ.Ε. παρέθεσε εκτενώς τις σχετικές διατάξεις (ορισμός έννοιας πρόσφυγος, διαδικασίες εξέτασης αιτήματος ασύλου, υποδοχή αλλοδαπών και αιτούντων άσυλο) της Συνθήκης της Γενεύης του 1951 όπως αυτή κυρώθηκε στην ελληνική έννομη τάξη καθώς& τη σχετική ελληνική νομοθεσία. Το Σ.τ.Ε. έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στη διάταξη της παρ. 8 του άρθ. 2 του Προεδρικού Διατάγματος 61/1999 που ορίζει ότι: α) ο ευρισκόμενος στην Ελλάδα αλλοδαπός, οποίος υποβάλει αίτηση ασύλου, οφείλει να δηλώσει στη Διοίκηση συγκεκριμένη διεύθυνση διαμονής ώστε να είναι δυνατή η επικοινωνία μαζί του κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εξετάσεως του αιτήματός του& ευχερής η κοινοποίηση των πράξεων που εκδίδονται στο πλαίσιο της διαδικασίας αυτής, ενώ άρνηση δηλώσεως συγκεκριμένης διευθύνσεως διαμονής ή αλλαγή της δηλωθείσης διευθύνσεως χωρίς να ειδοποιηθεί σχετικώς η αρμόδια αρχή συνιστά λόγο διακοπής της διαδικασίας εξετάσεως της αιτήσεως. Β) εάν ο ενδιαφερόμενος εκπληρώσει την υποχρέωσή του προς δήλωση συγκεκριμένης διευθύνσεως διαμονής, μπορεί να του επιβληθεί υποχρέωση να εγκατασταθεί και να διαμείνει σε άλλον τόπο, εάν, κατά την ειδικώς& πλήρως αιτιολογούμενη κρίση της Διοικήσεως, η διαμονή του ενδιαφερομένου στο δηλωθέντα από αυτόν τόπο θέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη και ασφάλεια. Το Σ.τ.Ε. τόνισε ότι οι διατάξεις περί ιδρύσεως και λειτουργίας των Κέντρων Προσφύγων δεν μπορούν να αποτελέσουν έρεισμα για την έκδοση πράξεως, με την οποία επιβάλλεται σε αλλοδαπούς, εκ μόνου του λόγου ότι οι αιτήσεις ασύλου τους αξιολογούνται από τις αστυνομικές αρχές που τις παρέλαβαν ως προδήλως αβάσιμες, η υποχρέωση να μεταβούν& να παραμείνουν, επί ποινή διακοπής της διαδικασίας εξετάσεως του αιτήματός τους, στα ανωτέρω Κέντρα. Το Σ.τ. Ε συμπλήρωσε ότι τα Κέντρα Προσφύγων δεν έχουν ιδρυθεί ως κέντρα στα οποία είναι υποχρεωμένοι, επί ποινής διακοπής της διαδικασίας εξετάσεως του αιτήματός τους να παραμένουν αλλοδαποί, που επιθυμούν& έχουν τη δυνατότητα να διαμείνουν αλλού μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας, όταν, μάλιστα η Διοίκηση δεν επικαλείται ότι το μέτρο αυτό επιβάλλει ειδικός και πλήρως αιτιολογημένος λόγος δημοσίου συμφέροντος. Το Σ.τ.Ε., λαμβάνοντας υπόψην τα πραγματικά περιστατικά, έκρινε ότι επειδή από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει με την αίτησή του για άσυλο ο αιτών είχε εκπληρώσει την υποχρέωσή του να δηλώσει συγκεκριμένη διεύθυνση διαμονής, αυτή του εξαδέλφου του, Γ.Α, ελληνικής υπηκοότητας. Το Σ.τ.Ε. έκρινε ως άνευ επιρροής το εκτεθέν στην από 7.12.2005 έκθεση του Αναπληρωτή Προισταμένου Υποδιευθύνσεως Αλλοδαπών Θες/νίκης ότι ο αιτών εισήλθε στη χώρα την 14.10.2005 και επομένως «δεν διέμενε στη δηλωθείσα διεύθυνση κατοικίας στη Θες/νίκη επί μακρόν χρονικό διάστημα, ούτε έχει κάποια συγκεκριμένη εργασία» . Ομοίως κρίθηκε ότι στερείται ερείσματος στα στοιχεία του φακέλου το γεγονός ότι πράξη εκδόθηκε «στο πλαίσιο των μέτρων υποδοχής-φιλοξενίας που προβλέπονται για τους άστεγους αιτούντες άσυλο» επειδή εξακρίβωσε ότι ο αιτών «εστερείτο καταλύματος». Το Σ.τ.Ε. προσέθεσε ότι δεν συντρέχει λόγος δημοσίου συμφέροντος που να μην επιτρέπει στον αιτούντα να διαμείνει στη δηλωθείσα διεύθυνση. Τέλος, το Σ.τ.Ε. έκρινε ότι τα καταγεγραμμένα στην έκθεση περί του ότι το αίτημα ασύλου του αιτούντος αξιολογήθηκε ως «προδήλως αβάσιμο και καταχρηστικό, επειδή οι πρί διώξεων ισχυρισμοί του αιτούντος ήσαν ανυπόστατοι» δεν μπορούν να παράσχουν νόμιμο και επαρκές αιτιολογικό έρεισμα στην προσβαλλόμενη πράξη. 

Outcome: 

Η Επιτροπή Αναστολών διέταξε τη Διοίκηση να συνεχίσει την εξέταση του αιτήματος που είχε υποβάλλει ο αιτών, ανεξαρτήτως της συμμορφώσεως του ή μη προς τα επιτασσόμενα με την προσβαλλόμενη πράξη. Επίσης η Επιτροπή Αναστολών διέταξε τη Διοίκηση να αποκαταστήσει πλήρως την κατάσταση στην οποία έπρεπε, κατά το νομο, να ευρίσκεται ο αιτών λόγω της εκ μέρους του υποβολής αιτήματος ασύλου, δια της χορηγήσεως σε αυτόν (εαν δεν του είχε ήδη χορηγηθεί) του προβλεπομένου «δελτίο αιτήσαντος άσυλο αλλοδαπού». Τέλος διατάχθηκε η απόδοση του καταβληθέντος παραβόλου και επιβλήθηκε στο Δημόσιο η δικαστική δαπάνη του αιτούντος.

Observations/Comments: 

Σύνθεση δικαστηρίου:  Μ. Βροντάκης, Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος του Δ' Τμήματος, Π. Κοτσώνης,

Δ. Γρατσίας, Σύμβουλοι. Γραμματέας η Α. Τριάδη, Γραμματέας του Δ΄ Τμήματος.

Case Law Cited: 

Greece - Council of State, Application No. 2999/1988

Greece - Council of State, Application No. 3136/1989

Greece - Council of State, Application No - 4108-9/1999

Greece - Council of State, Application No. 174/2006